Todor Sabev, teolog prawosławny i historyk Kościoła, były sekretarz generalny Światowej Rady Kościołów

Dziękczynienie za charyzmaty

Na przestrzeni całej historii, w Swoim planie zbawienia ludzkości, Bóg stale wysyłał posłańców – proroków i apostołów, nauczycieli i stróżów – aby sprowadzić wszystkie narody na właściwą drogę, aby ożywić wiarę, podtrzymać pokój i zachować jedność.
W naszych czasach proroctwa Izajasza i Joela: «Przeleję Ducha mego na twoje plemię...» (Iz 44,3), «wyleję potem Ducha mego na wszelkie ciało, a synowie wasi i córki wasze prorokować będą, starcy wasi będą śnili, a młodzieńcy wasi będą mieli widzenia...» (Jl 3,1), wypełniają się przez liczne charyzmaty. Dary łaski są obecnie udzielane kobietom i mężczyznom dla wzrostu życia chrześcijańskiego, oddawania czci i służenia na chwałę Bogu.
Taki dar duchowy – charyzmat – został udzielony również Vassuli Ryden dla wypełnienia szczególnego powołania. «W głębokościach swojej ciemności» Vassula ujrzała Światło. Pan dotknął jej serca, aby ją oczyścić i uzdrowić. Odtąd «widzi» ona wewnętrznie Jezusa i Dziewicę Maryję. Zostało jej też dane słyszenie ich przesłań. To wyjątkowe doświadczenie wizji i lokucji zawarte jest, do dzisiejszego dnia, w 76 zeszytach, opublikowanych w 7 tomach. Orędzia, które Vassula otrzymuje, napisane jej ręką, są podyktowane «z góry». Jej charakter pisma całkowicie się zmienia. Według jednego z badań grafologicznych pismo ukazuje «wspaniałą siłę sejsmiczną», pisząca «naznaczona jest przekraczającą ją mocą», jakby «wyposażona w siły niewidzialne»; jest «pośrednikiem, centrum przekazu».
Te Boże Orędzia są darami duchowego uzdrowienia, miłości i miłosierdzia, skierowanymi do nas wszystkich. Vassula została powołana, by stać się żarliwym świadkiem Chrystusa, niosącym Jego Krzyż we wszystkie strony zeświecczonego świata. Wraz z wieloma innymi uczniami jest ona narzędziem Bożej Opatrzności, echem Słowa, Bożego współczucia, pojednania i pokoju.
Orędzia te nie są nowym objawieniem, lecz przypomnieniem Ewangelii Chrystusa. Pierwszym zadaniem Vassuli jest dzielenie się tą Dobrą Nowiną przez Jej głoszenie we wspólnotach i zgromadzeniach modlitewnych i medytacyjnych, przez publikowanie i szerzenie tych pism, aby przyciągać dusze do Chrystusa.
Zaskakująca natura tego wezwania wywołała zakłopotanie i pytania u samej Vassuli jak też u jej przyjaciół i czytelników. Zdziwienie towarzyszy w dalszym ciągu czytelnikom Prawdziwego Życia w Bogu. Wiemy jednak, że w tradycji chrześcijańskiej liczne przejawy mistycyzmu musiały stawić czoła różnym opiniom i postawom.
W czasie całego okresu wojującego ateizmu marksistowskiego – narzuconego mojemu krajowi, Bułgarii, przez władze państwa – pewna kobieta wyróżniona wielkim darem widzenia odkrywała przed współziomkami oraz przed obcokrajowcami tajemnice ich przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Jej wiara i jej proroczy głos wstrząsnęły ateistycznymi koncepcja-mi i zmieniły życie dziesiątków tysięcy ludzi. Biskupi, kapłani i teologowie doświadczyli tego osobiście i uznali dary tej kobiety. Jednak do zwyczaju Kościoła należy niewydawanie oficjalnego osądu podobnego zjawiska.
Przed wielu laty wstrząsnęła mną historia objawienia się Dziewicy Maryi, którego świadkami było kolejno trzech moich najlepszych przyjaciół, protestantów. Nie uznano jednak tego wydarzenia za nadzwyczajne doświadczenie duchowe, bo nie należało to do zwyczaju ich Kościoła!
«Według wiary postępujemy...» (2 Kor 5,7) i «wiara jest dowodem rzeczywistości...» (Hbr 11,1) Rozróżnienie pomiędzy Duchem Bożym a innymi duchami jest delikatnym zadaniem chrześcijańskim. Rozeznanie jest darem Ducha Świętego (por. 1 Kor 12,10-11; 1 J 4,1). Głównym kryterium rozeznania duchów jest wiara w Jezusa Chrystusa, Wcielonego Syna Boga, naszego Zbawiciela (por. 1 J 4,2-6).
U samych podstaw treść Orędzi Prawdziwe Życie w Bogu zgodna jest z Pismem Świętym oraz z Tradycją Kościoła. Są one obecnie rozdawane, czytane, medytowane w łonie Kościoła i zmierzają do ożywienia wiary chrześcijańskiej, do odnowy oraz do jedności chrześcijańskiej. Są w nich liczne odsyłacze do Pisma Świętego – źródła wiary, poznania i mądrości. Fundament doktrynalnej części Orędzi stanowi Biblia.
Bardzo drogie prawosławnej duchowości są liczne modlitwy, pilne wezwania do nawrócenia i do skruchy, postu i świętego życia. W centrum charyzmatu Vassuli znajdują się również liczne inne prawdy, wartości i pouczenia istotne dla Kościoła: modlitwa, pokora, miłość, hojność, pokój, szczególnie zaś – pojednanie i miłość wzajemna w Imię Chrystusa. To treści stale pojawiające się we wszystkich zeszytach. Obfita łaska i czułość Boga są ukazywane często w kontekście troski i niepokoju o Jego cierpiące stworzenia, w kontekście ostrzegania przed grzechem psującym ludzkość i wołania o przebudzenie do walki przeciw «szatanowi i jego zwolennikom».
Można również odczuć prorocki ton wezwania kierowanego do wszystkich chrześcijan: Przypomnijcie sobie o Błogosławieństwach! Zachowujcie Dziesięć Przykazań! Nadszedł czas skruchy! Żyjcie tak, jakby to był wasz ostatni dzień na tej ziemi! Czy pojednaliście się z waszymi braćmi i siostrami? Dzielcie Mój Krzyż. Szukajcie sprawiedliwości i pomagajcie prześladowanym. Świętość wymaga nawrócenia... Ewangelizujcie z miłością dla Miłości. Wasza epoka małej wiary jest martwa. Nie przyjmujcie owoców szatana, którymi są brak jedności i nieczystość. Bądźcie czujni i gotowi na ostatnie dni, ponieważ Pan jest na drodze Powrotu...
Ciągle słyszymy Orędzie nadziei i życia: Otrząśnijcie pokrywający was pył i powstańcie z martwych... Święta Eucharystia zachowa was przy życiu... Po czasie ucisku nastąpi nowa era miłości i pokoju. Moje Królestwo jest u waszych drzwi. Bóg pragnie, by każdy został ocalony (Rz 10,12-13).
Orędzia Prawdziwe Życie w Bogu są hymnem miłości Boga, który jest jak zdrój, źródło wody żywej. Miłość jest korzeniem Drzewa Życia i wszelkich cnót. Zatem siejcie we wszystkie strony ziarna miłości. Nie osądzajcie nikogo, a za zło odpłacajcie dobrem.
Źródłem miłości jest Duch Święty, Dawca Życia. On prowadzi nas we wszelkiej prawdzie, przemieniając ciemności w Światłość. On uczy i oczyszcza nasze serca, uświęca poprzez sakramenty. On odpędza złe duchy i przynosi Kościołowi odnowę. Duch Święty tworzy wspólnotę, którą rządzi miłość. On nagradza biedny i pokorny lud Boży.
Jeden z najsilniejszych motywów misji Vassuli to ukazywanie zła podziałów pomiędzy Kościołami, konieczności działania dla ich jedności, podkreślanie ważności ruchu ekumenicznego.
Grzech podziału i rany zadawane Ciału Chrystusa są często spowodowane brakiem wierności, pokory i wzajemnej miłości. Rywalizacja i ubieganie się o ziemską władzę, egoizm i pycha nie mogą doprowadzić do Jedności. Ci, którzy starają się zgromadzić rozproszone baranki Chrystusa, powinni więc «ściszyć swe głosy, aby usłyszeć Głos Pana». Powinni «pochylić głowy», aby otrzymać błogosławieństwo Głowy Kościoła – Jezusa Chrystusa. Wtedy On podniesie ich wszystkich i pociągnie ku Sobie.
Pamiętajmy, że «kluczem do jedności jest miłość i pokora». Prawdziwa jedność będzie w sercu, duchowa, a nie – oparta na literze. Ona jest darem Boga, lecz wymaga również zaangażowania i ludzkiego wysiłku: «Tam gdzie jest podział, dajcie pokój i miłość; tam, gdzie jest zamęt, rozszerzcie Światłość.» «Jedność przyjdzie na was jak Jutrzenka... Przyjdzie od Boga, a wasze narody nazwą to Wielkim Cudem, Dniem Błogosławionym... w tym dniu całe Niebo się rozraduje». «Zobaczycie, jak będę się cieszył, kiedy zgromadzicie się wszyscy wokół Jednego Jedynego Ołtarza, wychwalając Mnie, uznając wasz błąd, nawracając się w waszym buncie i przypominając sobie o Mojej miłości do was.» Plan Boga polega na zjednoczeniu wszystkich narodów od Wschodu po Zachód i od Północy na Południe.
W licznych Orędziach wyrażone jest wielkie pragnienie wspólnego świętowania Paschy – Święta świąt i Zwycięstwa zwycięstw. Oby słowa te mogły doprowadzić do nowego porywu, aby w działaniach ekumenicznych został osiągnięty ten wspaniały cel. Wypływa to z samego serca decyzji podjętej przez pierwszy Sobór Ekumeniczny (w roku 325): umacniać jedność i natchnąć do wspólnego dawania świadectwa.
Choć liczni Prawosławni radują się darem Vassuli i cenią sobie przekazane teksty, jednak nie wszyscy akceptują wszystkie jego punkty i szczegóły. Ja sam znajduję się stale w stanie walki wewnętrznej wobec niektórych spraw, które już wcześniej mnie nurtowały. Cóż, otrzymujemy te Orędzia za pośrednictwem ograniczonej ludzkiej natury i przyjmujemy je zgodnie z naszymi duchowymi możliwościami.
Lektura pism Vassuli wymaga duszy mistycznej, koniecznie – modlitwy o otrzymanie «daru poznania i rozeznania» (Flp 1,9), wymaga poszukiwania prawdy w mocy miłości i unikania pośpiesznego osądu. Dary Ducha powinny być rozeznawane w Duchu (1 Kor 12,10). Powinniśmy oceniać drzewo po owocach (Mt 3,10; 7,16-20). Wysoka jakość licznych owoców Prawdziwego Życia w Bogu została przez wielu uznana. Orędzie to pogłębia życie duchowe, umacnia wiarę chrześcijańską i otwiera oczy licznym niewierzącym. Jesteśmy już świadkami spełniania się Bożych obietnic: «Ja, Pan, pomnożę wizje... Wyleję Ducha Mego na całą ludzkość... Przeleję Ducha mego na twoje plemię i błogosławieństwo moje na twych potomków. Wyrastać będą jak trawa wśród wody, jak topole nad bieżącymi wodami...»
Składajmy Bogu dziękczynienie za wszystkie te charyzmaty.

Ojcze Niebieski, ogarnij nasze serca ogniem Świętego Ducha.
Daj nam Ducha mądrości i wiary, męstwa i cierpliwości,
pokory i wytrwałości, miłości i skruchy.

Todor Sabev
Genewa, Wielkanoc 1994